Najpiękniejszy sopran - śpiewa Julia

     A przynajmniej jedyny, którego mogę słuchać bez końca ;-) Ech! Może ktoś myśli, że ja tu patriotycznie polecę po polskich nazwiskach?  No bo skoro Piotr Beczała to najlepszy tenor, a Mariusz Kwiecień najlepszy baryton, to... Nie, nic z tego.
      Najpierw wyjaśnienie: wpis jest dedykowany Czesławie. Zażyczyła sobie :-) Proszę bardzo, ale wyboru dokonałam ja. Takie moje tutaj autorskie prawo ;-)
      Z sopranami w ogóle kłopot mam wielki. W zasadzie i całościowo jakoś nie bardzo mi wpadają w ucho. Nic nie poradzę, przekonuję się powoli, przyzwyczajam długo. Cóż, każdy ma jakąś skazę. Moja jest właśnie taka. Alt? Proszę bardzo, już leci. Kontralt tak samo. Baryton? Super! Tenor? Niech będzie ich wielu. I basowo się można wzruszyć. A już kontratenor? Wiadomo! Niejeden. Tylko te soprany... Czemu one takie cienkie i wysokie? ;-) Nie potrafię się słuchem wzbić tak wysoko.
      Dokonałam jednak wiekopomnego odkrycia. To nie sopranu wina, tylko... kompozytorów! Bo jak zaczną się te arie sopranowe późnoromantyczne i XX-wieczne, a już nie daj Bóg, XXI-wieczne, wysiadam :-(  Ani to ładne, ani ciekawe, ani zachwycające. No dobrze, są wyjątki. Ale generalnie mnie nie zachwyca (jak Słowacki Gombrowicza). Kiedy  jednak sopran - i to TEN sopran - śpiewa barok lub najpóźniej  coś z Mozarta i klasyków wczesnoromantycznych, o! to zupełnie inna para kaloszy. A wtedy exsultate, jubilate.
      Jest jeszcze młoda, bardzo młoda. Niecałe trzy miesiące temu skończyła 24 lata. Pochodzi z bardzo daleka - urodziła się na Sachalinie, czyli na końcu świata ;-) A kiedy przyjechała na studia wokalne do Moskwy i zaczęła startować w konkursach, wygrywała wszystko po kolei: Konkurs Modych Wokalistów  w 2006, Grand Prix Konkursu Młodych Śpiewaków Operowych w 2007, Międzynarodowy Konkurs Wokalny w 2009, Międzynarodowy Konkurs Operowy w Paryżu w 2010, a potem już nie było czego wygrywać ;-)
      Dla festiwalowej publiczności w Salzburgu oraz do Krakowa sprowadził ją, a potem do pierwszego fonograficznego nagrania zaangażował Marc Minkowski. Od tamtej pory śpiewa już wszędzie, z wielkimi dyrygentami, ze znanymi śpiewakami nagrywa kolejne płyty. A śpiewa przepięknie. No i mogę słuchać tego sopranu :-)

Julia Leżniewa (Lezhneva) - najpiękniejszy sopran koloraturowy w barokowych i klasycystycznych ariach

Mozart wspomniany wyżej: 

Stabat Mater Pergolesiego nagrywane z Jarousskim pod Fasolisem:


   


A takie były początki, gdy miała lat 20 - Händel i jego chyba najbardziej płaczliwa aria: Lascia ch`io pianga





I na koniec dzisiejszego koncertu jedna z najtrudniejszych arii Farinellego, skomponowana przez jego brata Riccardo Broschiego: Son qual nave ch`agitata. Posłuchajcie tej techniki! Przypominam - miała wtedy niespełna 20 lat.