Dwie piosenki o wojnie

Obu panów słyszałam na żywo... te piosenki też... i wciąż je słyszę.

Mirosław Czyżykiewicz

 Słowa Josif Brodski, tłum. Roman Kołakowski

W chwili, kiedy przy kolacji

bronisz niedorzecznych racji

żal za głupstwem topiąc w wódzie - 

giną ludzie. 

W przecudownych starych miastach

strach w codzienny pejzaż wrasta

śniąc o ocalenia cudzie - 

giną ludzie.

W wioskach, których wcale nie ma,

bo śmierć przez nie przeszła niema,

wierząc swej nadziei złudzie

giną ludzie.

Giną ludzie, gdy głosujesz

za spokojem i próbujesz 

bunt sumienia zbyć doktryną -

"obcy giną".

W chwili, gdy rozrywki żądasz,

w telewizji mecz oglądasz

lub się pławisz w słodkiej nudzie - 

giną ludzie.

Oto nowa jest idea:

jeszcze ludzkość nie zginęła,

chociaż w kainowym trudzie

giną ludzie.

Wielbiąc każde przykazanie,

zapis świętych praw w Koranie,

Ewangelii i Talmudzie - 

giną ludzie.

Wśród wyznawców każdej wiary

są mordercy i ofiary -

twe milczenie wskaże teraz

kogo wspierasz.

_________________________________________________________________

Jan Kondrak

Słowa Kazimierz Grześkowiak

Stepem, stepem szli na bój kazaki,

w stepie, w stepie oszalały ptaki.

Matka, matka cała zapłakana,

wzięli synka, wzięli, z samiuśkiego rana.

Stepem, stepem garbią się kurhany,

w stepie, w stepie kazaki i pany.

Matka, matka cała żegnająca,

żegna, żegna syna, jak żegnała ojca.

Stepem, stepem rozkrwawione głogi,

w stepie, w stepie toczy się bój srogi.

Matka, matka ma zmęczone oczy,

a jej syn już krwią z krwi, krwią z krwi jej broczy.

Stepem, stepem wiatr pochyla trawy,

w stepie, w stepie skończył się bój krwawy.

Matka, matka Matce, co w ikonie,

daje syna, daje w malowane dłonie.