Kolęda o świętym Szczepanie

     Dzisiaj, w drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia czci się pierwszego męczennika, czyli świętego Szczepana, w tradycji zwanego Protomartyrem. Jesteśmy w czasie kolędowym, więc i o Szczepanie kolęda jest, a jakże. Trzeba ją zaśpiewać właśnie dzisiaj. 

       Muzyka stara, tradycyjna. Słowa także. W Dziełach Wszystkich Oskara Kolberga tekst tej kolędy i nuty znajdują się w tomie piątym. Tu krakowska wersja tekstu, śpiewano ją w Małopolsce i na Podkarpaciu. Tekst jest nieco humorystyczny.

     I takie fajne nagranie - domowe: 

Święty Szczepan po kolędzie gdy chodził,

Wnet się kniemu i Jan święty nagodził.

       Pójdźmyż prosto mój Janeczku do szopy,

      Gzie nam gwiazda drogę ściele w też tropy.

Znajdziemy tam pacholątko nadobne,

Mówią wszyscy że jest Bogu podobne.

       Obyczajnież Panie Janie witajcie

       To dzieciątko, pięknie mu się kłaniajcie. 

I wy Stefan z ostróżnością dla Boga

Przyklękajcie, by nie trzasła podłoga. 

       Rozumiałby stary Józef że to wy,

       Byłżeby śmiech jako mówią gotowy.

Nie uczcież wy miły Janie Stefana,

Mam ja zdrowe do klękania kolana.

        Weźmiewa też małe dziatki w tę drogę,

        Będą cup, tup, przed dzieciątkiem w podłogę.

Tak choćby się co nam starym przydało,

W kupie dziatwy za nicby się nie zdało.

        Pójdźmyż prędko witać Pana nowego,

        Niechaj nas nikt nie uprzedza do niego.

Po kolędzie zaś do tego klasztora

Wstąpmy, bo tu dobra nasza podpora.

         Dobrodziejka Jejmość Xieni jest szczodrą,

         Da posiłek i kolędę nam dobrą.

Tu z nią święty Jędrzej wraz gospodarzy

Bardzo dobrze, i wszystko się im darzy.

         Matka też Salomea Gospodynią;

        Oneć to tu wszystkie nam dobrze czynią.

Więc możem się tego pewnie spodziewać,

Że nie będziem próżno gębami ziewać.

        Każą wina po półgarca nalewać,

        My też nie ustaniemy grać i śpiewać.